درس هشتم فارسی هفتم: زندگی همین لحظه هاست

معنی واژه ها

تردید: شک

دقایق:جمع دقیقه

دل آِزرده :ناراحت

اثنا :میانه ها

حیرت :سر گشتگی / شگفت زده شدن

حک کردن : تراشیدن

صاحبان قبور : کسانی که مرده اند و در گور دفن شده اند.

نظر : نگاه /دید گاه

خفتن : خوابیدن

اعظم :بزرگ/ بزرگتر

غفلت : بی خبری

دی : دیروز

نامده : نیامده

الکی:غیر جدی /دروغی

اضطراب :نگرانی /پریشان حالی

گره از کار دیگران گشودن:کنایه از بر طرف کردن مشکل

مصاحبت :هم نشینی /گفت و گو

اعجاب: شگفتی و تعجب

تامل :اندیشیدن / فکر کردن

عبرت : پند / اندرز

خود ارزیابی

1چرا می گویند: <<وقت از طلا گران بهاتر است ؟>>زیرا با صرف وقت می توان طلا به دست آورد ولی دقایق تلف شده را با طلا نمی توان خرید.

٢ منظور از <<عمر حقیقی را شناسنامهٔ ما تعیین نمی کند >>، چیست؟عمر حقیقی آن است که انسان در جستجو و کسب علم باشد. کارهای مفید و سازنده ارائه دهد و با رفتارهای زیبا و کارهای بزرگ به مردم خدمت کند

٣ پیام اصلی درس چیست؟بهره گیری از فرصت ها برای زندگی, شاداب،رو به رشد،فعال و موفق

دانش های زبانی و ادبی

نکتۀ اوّل

به این جمله ها توجّه نمایید و دربارهٔ آنها گفت وگو کنید.
علی کفش های جدیدش را پوشید.
کشاورزان گندم را کاشتند.
شاگردان خوشحال شدند.
هوا سرد است.
مریم معلم مدرسه بود.
چنان که ملاحظه می کنید فعل جملهیاوّل و دوم انجام کاری را نشان می دهند )کار پوشیدن و
کاشتن(، امّا فعل های جمله های سوم، چهارم و پنجم وقوع کاری را نشان نمی دهند بلکه تنها برای
نسبت دادن چیزی به چیز دیگر به کار می روند. مثلاً در جملهسوم <<خوشحالی >> به شاگردان و در جمله
چهارم <<سردی >> به هوا نسبت داده شده است.
به فعل هایی مانند <<شد << ،>> است >> و <<بود >> که برای نسبت دادن چیزی به چیزی به کار می روند،
فعل <<ِاسنادی >> می گویند.
نکتۀ دوم

به این دو بیت توجّه کنید:

چادر من چلچراغی از صفاست چادر من باغی از آیینه هاست

باغی از آیینه های دوستی باغی از مهر و صفای دوستی

شاعر در عالم خیال، چادر عشایر را همچون چلچراغی روشن و درخشان و باصفا دیده است و
در سه مصراع بعدی نیز آن را چون باغی از آیینه که پر از دوستی و مهر و صفاست، معرّفی کرده است.
در دنیای واقعی ما هیچ چادری مانند باغی از آیینه نیست، امّا شاعر با بهره گیری از <<تخیّل >> خویش چنین
چادری را ساخته است این تصویرها و توصیف ها به شعر و نوشته زیبایی می بخشند و بر تأثیر و گیرایی
آن می افزایند. آیا شما می توانید چادر عشایر را با استفاده از تخیّل خود به گونه ای دیگر توصیف کنید؟

١ سه جمله از متن درس بنویسید که در آنها فعل <<اسنادی >> به کار رفته باشد.

وقت ازطلاگران بها تراست

این سخن زیبای نهج البلاغه یادمان باشد

چرا زندگی, مردمش این قدر کوتاه است

٢ نمونه ای از به کارگیری <<تخیّل >> را در درس <<قلب کوچکم یا زنگ آفرینش >> بیابید و بنویسید.

دانه آرام بر زمین غلتید رفت و انشای کوچکش را خواند

گفت باغی بزرگ خواهم شد تا ابد سبز سبز خواهم ماند

3- ده واژه از متن درس بنویسید که ارزش املایی داشته باشند.

صرف وقت-تلف-عمر حقیقی-فرصت-اثنا-حک-اعظم-اضطراب-مصاحبت -تامل -عبرت

4-در هر جمله یک غلط املایی وجود دارد؛ آنها را پیدا کنید و به شکل درست بنویسید.

اسکندر سنگ مزارها را خواند و به هیرت فرورفت.حیرت

مدّت حیاط صاحبان قبور از ده سال تجاوز نمی کرد.حیات

مجتبا در درس هایش بسیار پیشرفت کرده است. مجتبی

5- با هر یک از ترکیب های زیر جمله ای بنویسید.

قسمت اعظم:قسمت اعظم عمر ما انسان ها صرف کارهای بیهوده می شود

صرف وقت:با صرف وقت می توان طلا به دست آورد.

اثنای سفر:انسان در اثنای سفر دوستان واقعی را می شناسد

دقایق تلف شده:دقایق تلف شده عمر قابل برگشت نیست.

مصاحبت دوستان:دوستی و مصاحبت با دوستان واقعی را قدر بدانیم

6- با استفاده از فعل های اسنادی، یک بند دربارهٔ ارزش وقت بنویسید.

وقت به قدری ارزشمند است که توصیف آن دشوار است.وقت گوهر گران بها و بی مانندی است در دست انسان هنرمند که با استفاده درست از آن ارزشش افزوده می شود.وقت موجی است در دریای زمانه که باید موج سوار ماهری بود تا با سوار برآن پیروز میدان باشیم

7- شعر زیر را بخوانید و پیام آن را در دوسطر بنویسید.

عیب است بزرگ بر کشیدن خود را وز جمله خلق برگزیدن خود را

از مردمک دیده بباید آموخت دیدن همه کس را و ندیدن خود را

غرور و تکبر و خود بزرگ بینی رفتاری است شیطانی و ناشایست.انسان را از انسانیت دور می کند و باعث گمراهی اش می شود.و فروتنی ارزش قائل شدن برای هم نوعان و دیگران را بر خود ترجیح دادن است یعنی حرکت در مسیر درست تکامل.

8- نظر خود را درباره ی ضرب المثل زیر در دوسطر بنویسید.

<<وقت را غنیمت دان، آنقدر که بتوانی

ای انسان زمان سرمایه ای است با ارزش و گران قدر که فقط یک بار در اختیار تو قرار می گیرد.بنا بر این قدر آن را بدان و برای لحظه لحظه آن برنامه ریزی داشته باش که جای افسوس و پشیمانی باقی نماند.